Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mennan | Ar. | Erkek | 1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır. |
Oktay | T. | Erkek | Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse. |
Örgen | T. | Erkek | 1. Organ. 2. İnce halat, urgan. |
Öztaylan | T. | Erkek | İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse. |
Satuk | T. | Erkek | bk. Satılmış |
Suzi | Far. | Erkek | Yanan, tutuşan. |
Şınık | T. | Erkek | Nazlı. |
Tayboğa | T. | Erkek | Güçlü kuvvetli çocuk. |
Uçarer | T. | Erkek | Çok sevinen kimse. |
Ünaldı | T. | Erkek | Ünlü, tanınan, meşhur. |
Yanar | T. | Erkek | 1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı. |
Zade | Far. | Erkek | 1. Evlat, oğul. 2. Dürüst, doğru adam. |
Abdülcebbar | Ar. | Erkek | Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu. |
Akbudun | T. | Erkek | Temiz, tanınmış soydan gelen kimse. |
Arslan | T. | Erkek | bk. Aslan |
Barın | T. | Erkek | 1. Bütün, hep. 2. Güç, kuvvet. 3. Göğüs. |