Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Işıman | T. | Erkek | Parlak, aydınlık yüzlü kimse. |
Kubat | T. | Erkek | Kaba, şişman, biçimsiz. |
Mengütaş | T. | Erkek | Ölümsüz anıt. |
Neyyiri | Ar. | Erkek | 1. Nurlu, parlak. 2. Işıklı cisim. 3. Güneş |
Oktan | T. | Erkek | Ok atan, okçu. |
Örfi | Ar. | Erkek | Törenlerle, âdetlerle ilgili. |
Öztarhan | T. | Erkek | Ayrıcalıklı, saygın bir kişiliğe sahipolan kimse. |
Sevgideğer | T. | Erkek | Sevilen, değer verilen kimse. |
Suyurgamış | T. | Erkek | 1. Lütufta, ihsanda bulunan, bağış yapan kimse. 2. Acıyan, merhamet eden. |
Taybars | T.+Far. | Erkek | bk. Taypars |
Topaç | T. | Erkek | 1. Çocukların sicim sarıp salarak çevirdikleri armut biçimindeki oyuncak. 2. Sağlıklı, gürbüz çocuk. |
Uçantekin | T. | Erkek | Çok sevinen kimse. |
Ün | T. | Erkek | 1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan. |
Yamçı | T. | Erkek | 1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk. |
Yürüker | T. | Erkek | Hızlı giden, koşan kimse. |
Abdülbasir | Ar. | Erkek | Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu. |