| Emeç |
T. |
Erkek |
1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı.
|
| Eroğuz |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Ferhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinin coşkusu, sevinci.
|
| Gökten |
T. |
Erkek |
Gökten, yüksekten.
|
| İzbul |
T. |
Erkek |
"Soyunu, sopunu araştır" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Kerem |
Ar. |
Erkek |
1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.
|
| Köz |
T. |
Erkek |
1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül.
|
| Mengücek |
T. |
Erkek |
Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.
|
| Mülâzım |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.
|
| Oksu |
T. |
Erkek |
Ok gibi güçlü ve su gibi temiz olan.
|
| Özşen |
T. |
Erkek |
Özü hep neşeli olan kimse.
|
| Suudi |
Ar. |
Erkek |
1. Kutsal yıldızlarla ilgili. 2. Yükselme ile ilgili.
|
| Tayak |
T. |
Erkek |
1. Dayanılacak şey, destek. 2. Koruyan, koruyucu.
|
| Tonguç |
T. |
Erkek |
1. En büyük çocuk. 2. Bir tür kuş, baykuş.
|
| Uçan |
T. |
Erkek |
1. Uçma eylemini yapan. 2. İki yelkenli gemi.
|
| Yamansoy |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|