Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İzbudak | T. | Erkek | Soyu iyi bir iz bırakmış olan kimse. |
Keramettin | Ar. | Erkek | Dinin kerameti, doğaüstü gücü. |
Köşker | T. | Erkek | Kunduracı. |
Mengübay | T. | Erkek | Ölümsüz kimse. |
Mükrimin | Ar. | Erkek | Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler. |
Okseven | T. | Erkek | Oku seven. |
Öntaş | T. | Erkek | Güçlü, lider olan kimse. |
Özşahin | T.+Far. | Erkek | Özü şahin gibi güçlü olan kimse. |
Suphi | Ar. | Erkek | Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. |
Tay | T. | Erkek | 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk. |
Tongal | T. | Erkek | 1. Zengin kimse. 2. Yaşlı erkek. |
Uç | T. | Erkek | 1. Son, nihayet. 2. Kıyı, kenar. 3. Sınır, hudut. 4. Neden, sebep. |
Ümmet | Ar. | Erkek | 1. Bir peygambere inananların tümü. 2. Müslüman dinine bağlı olanların tümüne verilen ad. |
Yamaner | T. | Erkek | Cesur, güçlü kimse. |
Yümni | Ar. | Erkek | Uğurlu, kutlu. |
Abdülâlim | Ar. | Erkek | En iyi bilen Tanrı'nın kulu. |