Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Işılak | T. | Erkek | 1. Parlak. 2. Göz. 3. Temiz. 4. Geniş yapraklarının bir yüzü parlak olan bir tür ot. |
İzboğa | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse. |
Kepez | T. | Erkek | 1. Yüksek dağ. 2. Mağara. 3. Gelin başlığı. 4. Kuşların başındaki uzun tüyler. |
Kösten | T. | Erkek | Ilıca. |
Mükrim | Ar. | Erkek | İkram eden, ağırlayan, konuksever. |
Nevsal | Far. | Erkek | Yeni yıl. |
Oksay | T. | Erkek | "Okları hazırla" anlamında kullanılan bir ad. |
Önsel | T. | Erkek | Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan. |
Özsüer | T. | Erkek | Gerçekten asker olan kimse. |
Rifat | Ar. | Erkek | Yükseklik, yücelik, büyüklük. |
Saruhan | T. | Erkek | bk. Sarıhan |
Şevki | Ar. | Erkek | Şevkli, neşeli, istekli. |
Ucaer | T. | Erkek | Değerli, yüce kimse. |
Ümek | T. | Erkek | 1. Asker. 2. Köle. |
Yamaç | T. | Erkek | 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın. |
Abdullah | Ar. | Erkek | Tanrı'nın kulu. |