| Ozanay |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse.
|
| Rasim |
Ar. |
Erkek |
Resim yapan, çizgi çizen kimse.
|
| Saltuk |
T. |
Erkek |
bk. Saltık
|
| Soyalp |
T. |
Erkek |
Yiğit soydan gelen kimse.
|
| Tezalp |
T.+Far. |
Erkek |
Çabuk, hızlı yiğit.
|
| Tükel |
T. |
Erkek |
1. Tam, bütün.2. Mükemmel.
|
| Usta |
Far. |
Erkek |
İşinin eri, becerikli kimse.
|
| Vesik |
Ar. |
Erkek |
Çok sağlam, güçlü.
|
| Yinanç |
T. |
Erkek |
bk. İnanç
|
| Ağacan |
T.+Far. |
Erkek |
Yakın dost.
|
| Aktimur |
T. |
Erkek |
bk. Akdemir
|
| Anıt |
T. |
Erkek |
Önemli bir olayın veya büyük bir kişinin gelecek kuşaklarca tarih boyunca anılması için yapılan, göze çarpacak büyüklükte, sembol niteliğinde yapı.
|
| Babacan |
T.+Far. |
Erkek |
Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
|
| Çelikyürek |
T. |
Erkek |
Cesur, soğukkanlı kimse.
|
| Dikalp |
T. |
Erkek |
Sert, aksi yiğit.
|
| Ergör |
T. |
Erkek |
"Yiğit olarak benimse" anlamında kullanılan bir ad.
|