| Ergunalp |
T.+Far. |
Erkek |
Hızlı, çevik yiğit.
|
| Güran |
T. |
Erkek |
"Çokça hatırla" anlamında kullanılan nir ad.
|
| Hüdavendigâr |
Far. |
Erkek |
bk. Hudavendigâr
|
| Kasal |
T. |
Erkek |
Kibir, gurur, övünme.
|
| Konuralp |
T. |
Erkek |
Gururlu, kibirli yiğit kimse.
|
| Mebruk |
Ar. |
Erkek |
1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu.
|
| Munar |
T. |
Erkek |
1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap.
|
| Neccar |
Ar. |
Erkek |
1. Dülger. 2. Marangoz.
|
| Odkan |
T. |
Erkek |
Canlı, coşkulu kimse.
|
| Ozansü |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker.
|
| Salurbay |
T. |
Erkek |
Eli kılıç tutan bey.
|
| Soydaş |
T. |
Erkek |
Aynı soydan olan kimse.
|
| Tezcanlı |
T.+Far. |
Erkek |
Aceleci.
|
| Veysel |
Ar. |
Erkek |
bk. Veyis
|
| Yoğunay |
T. |
Erkek |
İri yarı kimse.
|
| Savacı |
T. |
Erkek |
1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber.
|