| Hüdaverdi |
T.+Far. |
Erkek |
bk. Hudaverdi
|
| İnançlı |
T. |
Erkek |
İnancı olan, imanlı.
|
| Kasım |
Ar. |
Erkek |
1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.
|
| Konuray |
T. |
Erkek |
Gururlu, kibirli kimse.
|
| Mebrur |
Ar. |
Erkek |
Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
|
| Munis |
Ar. |
Erkek |
1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış.
|
| Odman |
T. |
Erkek |
Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
|
| Öbek |
T. |
Erkek |
Yığın, takım, grup.
|
| Raşit |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, doğru yola giden.
|
| Sâmân |
Far. |
Erkek |
1. Zenginlik. 2. Rahat, dinçlik. 3. Düzen.
|
| Sencan |
T.+Far. |
Erkek |
"Sen can kadar sevilensin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Soydinçer |
T. |
Erkek |
Dinç bir soydan gelen kimse.
|
| Tezelli |
T.+Far. |
Erkek |
Çabuk iş gören, becerikli.
|
| Tülek |
T. |
Erkek |
1. Kumaz, açıkgöz, düzenci. 2. Efe. 3. Çok genç, delikanlı. 4. Zengin. 5. Saygın kimse. 6. Sakin.7. Gururlu.
|
| Uşak |
T. |
Erkek |
1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi.
|
| Yolaç |
T. |
Erkek |
Yol gösteren, kılavuz.
|