Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hüdaverdi | T.+Far. | Erkek | bk. Hudaverdi |
İnançlı | T. | Erkek | İnancı olan, imanlı. |
Kasım | Ar. | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Konuray | T. | Erkek | Gururlu, kibirli kimse. |
Mebrur | Ar. | Erkek | Hayırlı, beğenilmiş, makbul. |
Munis | Ar. | Erkek | 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış. |
Odman | T. | Erkek | Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse. |
Öbek | T. | Erkek | Yığın, takım, grup. |
Raşit | Ar. | Erkek | Akıllı, doğru yola giden. |
Sâmân | Far. | Erkek | 1. Zenginlik. 2. Rahat, dinçlik. 3. Düzen. |
Sencan | T.+Far. | Erkek | "Sen can kadar sevilensin" anlamında kullanılan bir ad. |
Soydinçer | T. | Erkek | Dinç bir soydan gelen kimse. |
Tezelli | T.+Far. | Erkek | Çabuk iş gören, becerikli. |
Tülek | T. | Erkek | 1. Kumaz, açıkgöz, düzenci. 2. Efe. 3. Çok genç, delikanlı. 4. Zengin. 5. Saygın kimse. 6. Sakin.7. Gururlu. |
Uşak | T. | Erkek | 1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi. |
Yolaç | T. | Erkek | Yol gösteren, kılavuz. |