Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Aktuğ | T. | Erkek | Beyaz tuğ. |
Annak | T. | Erkek | 1. Karşı, ön taraf. 2. Doruk, gözetleme yeri, siper. 3. Duygu. 4. Hatıra. 5. Alan, meydan |
Babür | Far. | Erkek | Kaplan. |
Behmen | Far. | Erkek | 1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli. |
Birgi | T. | Erkek | 1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber. |
Çender | T. | Erkek | bk. Çandar |
Dikbay | T. | Erkek | Sert, aksi zengin kimse |
Edgüalp | T. | Erkek | İyi yiğit. |
Erguner | T.+Far. | Erkek | Hızlı, çevik erkek. |
Fahir | Ar. | Erkek | 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel. |
Gürarda | T. | Erkek | Kendisinden sonra gelenleri çok olan. |
Hüdavent | Far. | Erkek | bk. Hudavent |
Kasar | T. | Erkek | Hatır, gönül. |
Konurata | T. | Erkek | Gururlu, kibirli kimse. |
Mungan | T. | Erkek | Eli açık, cömert. |
Necdet | Ar. | Erkek | Kahramanlık, yiğitlik, kuvvetli ve gözü pek olma. |