Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İmre | T. | Erkek | 1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş. |
Karlu | T. | Erkek | Karlı. |
Kongar | T. | Erkek | bk. Kongur |
Matuk | Ar. | Erkek | Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış. |
Oba | T. | Erkek | 1. Çadırlarda yaşayan göçebe ailelerin meydana getirdiği topluluk. 2. Genellikle bölmeli göçebe çadırı. |
Oyman | T. | Erkek | Görüş, düşünce sahibi kimse. |
Salman | T. | Erkek | Başıboş, serbest, özgür. |
Semiray | T.+Ar. | Erkek | Nitelikli insan. |
Soral | T. | Erkek | "Sorup al" anlamında kullanılan bir ad. |
Tanrıkul | T. | Erkek | bk. Tanrıkulu |
Tevs | Ar. | Erkek | 1. Sakinlik, dinginlik, durgunluk. 2. Barış, sulh. |
Tuygun | T. | Erkek | 1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas. |
Ushan | T. | Erkek | Akıllı hükümdar. |
Vergili | T. | Erkek | Eli açık, cömert. |
Yiğitcan | T.+Far. | Erkek | Güçlü, korkusuz, kahraman kimse. |
Müstakim | Ar. | Erkek | 1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru. |