Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Agâh | Far. | Erkek | Bilen, bilgili, haberli, uyanık. |
Aktay | T. | Erkek | Beyaz tay. |
Angış | T. | Erkek | Anı, hatıra. |
Azmun | Far. | Erkek | Deneme, sınama. |
Beğenç | T. | Erkek | Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme. |
Canpolat | Far. | Erkek | Canı, özü çelik gibi güçlü kimse. |
Çeliktan | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ecir | Ar. | Erkek | 1. Bir iş veya emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz, sevgili. |
Ergintuğ | T. | Erkek | Olgunlaşmış, yetişmiş kimse. |
Fadıl | Ar. | Erkek | bk. Fazıl |
Gizay | T. | Erkek | Sır saklayan kimse. |
Gülel | T.+Far. | Erkek | Elinde gül olan. |
Günyol | T. | Erkek | Işıklı, aydınlık yol. |
Karluk | T. | Erkek | Türk boylarından biri. |
Kongarata | T. | Erkek | Kumral kimse. |
Mukaddem | Ar. | Erkek | 1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün. |