Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nuyan | Moğ. | Erkek | bk. Noyan |
Oyhan | T. | Erkek | Görüş, düşünce sahibi hükümdar. |
Özgenay | T. | Erkek | Özü geniş, rahat, sakin kimse. |
Semender | Far. | Erkek | 1. İran mitolojisine göre ateşten yaratılan ve ateşle yaşayan hayvan. 2. Uzun gövdeli dört bacaklı, kuyruklu kertenkeleye benzeyen bir hayvan. |
Şehadet | Ar. | Erkek | 1. Tanıklık, şahitlik. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Yüce bir ülkü uğrunda ölme, şehitlik. 4. İşaret, iz. |
Tanla | T. | Erkek | Şafak. |
Tutuk | T. | Erkek | 1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı. |
Usalp | T. | Erkek | Akıllı yiğit. |
Veral | T. | Erkek | "Ver ve al" anlamında kullanılan bir ad. |
Yılmaz | T. | Erkek | Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı. |
Andıç | T. | Erkek | bk. Andaç. |
Bedri | Ar. | Erkek | Dolunayla, ayın on dördü ile ilgili olan. |
Bintuğ | T. | Erkek | Savaşçı, dövüşken. |
Canören | T.+Far. | Erkek | Gerçek dost olan. |
Çelikkanat | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ecekan | T. | Erkek | Saygın bir soydan gelen kimse. |