Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çağ | T. | Erkek | 1. Dönem, mevsim, zaman. 2. Yaş. 3. Yüzyıl, asır. 4. Çağlayan. |
Danişment | Far. | Erkek | Bilgin, bilgili. |
Dora | T. | Erkek | 1. Dağ doruğu. 2. Bir şeyin üst kısmı, yukarısı, tepe. 3. En yüksek yer, uç. |
Eraksan | T. | Erkek | Temiz adlı yiğit. |
Ertin | T. | Erkek | Sağlam bir ruh yapısı olan kimse. |
Hatem | Ar. | Erkek | 1. Mühür. 2. Cömert. 3. Son, en son, sonuncu. |
Kıraner | T. | Erkek | Düşmani bozguna uğratan kimse. |
Nuh | Ar. | Erkek | 1. Ağlama.2. İnanışa göre, üçüncü peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak bir gemide kurtulmuştur. |
Omur | T. | Erkek | Omurgayı oluşturan kemiklerin ortak adı. |
Özaltay | T. | Erkek | Özünde yükseklik, yücelik olan kimse. |
Sabih | Ar. | Erkek | Güzel, şirin. |
Saylav | T. | Erkek | 1. Seçim, seçme. 2. Seçilmiş. 3. Milletvekili. |
Sürsoy | T. | Erkek | "Soyun sürsün, genişlesin" anlamında kullanılan bir ad. |
Tekay | T. | Erkek | Eşsiz ay. |
Törü | T. | Erkek | bk. Töre |
Uğuz | T. | Erkek | bk. Oğuz |