| Ünsan |
T. |
Erkek |
Adını duyuran, ünlü.
|
| Abdülmecit |
Ar. |
Erkek |
Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu.
|
| Baskak |
T. |
Erkek |
Cesur, yürekli.
|
| Börübey |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli bey.
|
| Coşan |
T. |
Erkek |
Coşku duyan, heyecanlı kimse.
|
| Doğanşah |
T.+Far. |
Erkek |
Doğan, dünyaya gelen hükümdar.
|
| Ersöz |
T. |
Erkek |
Sözüne güvenilir, dürüst sözlü kimse.
|
| Fesih |
Ar. |
Erkek |
Geniş, açık, aydınlık.
|
| Görkel |
T. |
Erkek |
Eline ayağına düzgün kimse.
|
| Kadri |
Ar. |
Erkek |
Değer, kıymet, onurla ilgili.
|
| Kılıçal |
T. |
Erkek |
"Kılıç takın, kuşan" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Mertkal |
T.+Far. |
Erkek |
"Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Mürşit |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
|
| Övet |
T. |
Erkek |
Şükretme.
|
| Özveren |
T. |
Erkek |
Özveride bulunan, fedakâr kimse.
|
| Rüknü |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse.
|