Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ötnü | T. | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme, rica. |
Özüpek | T. | Erkek | Ruhen güçlü olan kimse. |
Savtunç | T. | Erkek | Sözünde duran kimse. |
Sühan | Far. | Erkek | Söz, lakırtı. |
Tayman | T. | Erkek | Genç, taze, toy kimse. |
Torlak | T. | Erkek | 1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı. |
Ufuktan | T.+Ar. | Erkek | Ufuk ve tan. |
Ünlüsoy | T. | Erkek | Tanınmış soydan gelen kimse. |
Yargı | T. | Erkek | 1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet. |
Abdülkahhar | Ar. | Erkek | Kahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu. |
Akçalı | T. | Erkek | 1. Akçası olan, varlıklı, zengin.2. Dalları yassı olan bir çeşit çalı. |
Börü | T. | Erkek | 1. Kurt. 2. Yiğit, bahadır, cesur. |
Civanbaht | Far. | Erkek | Mutlu, şanslı kimse. |
Dâhi | Ar. | Erkek | Olağanüstü zeki ve yetenekli kimse. |
Doğangün | T. | Erkek | Doğan güneş gibi parlak olan. |
Energin | T. | Erkek | En olgun, çok olgun kimse. |