Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Abdülvahit | Ar. | Erkek | Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
Asan | Far. | Erkek | Kolay. |
Aykutlu | T. | Erkek | Ay gibi kutlu olan. |
Başağa | T. | Erkek | En büyük ağa. |
Budunal | T. | Erkek | "Milletini sev" anlamında kullanılan bir ad. |
Coşkunsu | T. | Erkek | Coşan, coşkulu, heyecanlı kimse. |
Dalboğa | T. | Erkek | Koruyucu yürekli kimse. |
Doğruer | T. | Erkek | Doğruluğuyla tanınan kimse. |
Erşan | T.+Ar. | Erkek | Yiğitliğiyle tanınmış, ünlenmiş erkek. |
Fettah | Ar. | Erkek | 1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış. 2. Fetheden, açan. 3. Allah'ın adlarındandır. |
Görkmen | T. | Erkek | Yakışıklı, gösterişli kimse. |
Hasane | Ar. | Erkek | bk. Hasene |
Kahraman | Far. | Erkek | 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse. |
Kılıçhan | T. | Erkek | Kılıç gibi keskin hükümdar. |
Kuyaş | T. | Erkek | Güneş. |
Müslüm | Ar. | Erkek | bk. Müslim |