| Rüştü |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolda olan kimse. 2. Akıllı, ergin.
|
| Şükrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin şükrü.
|
| Abdülvahit |
Ar. |
Erkek |
Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
|
| Fettah |
Ar. |
Erkek |
1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış. 2. Fetheden, açan. 3. Allah'ın adlarındandır.
|
| Hasane |
Ar. |
Erkek |
bk. Hasene
|
| Müslüm |
Ar. |
Erkek |
bk. Müslim
|
| Nimetullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının verdiği nimet.
|
| Ünsi |
Ar. |
Erkek |
1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
|
| Zekâi |
Ar. |
Erkek |
Zekâyla ilgili, zekâya ait.
|
| Abdürrahim |
Ar. |
Erkek |
Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu.
|
| Besim |
Ar. |
Erkek |
Güler yüzlü, güleç adam.
|
| Fevzi |
Ar. |
Erkek |
Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
|
| Kaim |
Ar. |
Erkek |
1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.
|
| Şükrü |
Ar. |
Erkek |
İyilik bilen.
|
| Merzuk |
Ar. |
Erkek |
1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
|
| Yaser |
Ar. |
Erkek |
Bolluk, varlık, zenginlik, varsıllık.
|