| Rüknettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin temel direği.
|
| Süheyl |
Ar. |
Erkek |
Güney yarımküresinde yer alan parlak yıldız.
|
| Abdüllâtif |
Ar. |
Erkek |
Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu
|
| Daim |
Ar. |
Erkek |
Sürekli, sonsuz.
|
| Enfal |
Ar. |
Erkek |
1. Kur'an-ı Kerim'de bir surenin adı. 2. Düşmandan alınan mallar, ganimetler.
|
| Kadrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kudreti, gücü.
|
| Rükni |
Ar. |
Erkek |
bk. Rüknü
|
| Abdülmecit |
Ar. |
Erkek |
Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu.
|
| Fesih |
Ar. |
Erkek |
Geniş, açık, aydınlık.
|
| Kadri |
Ar. |
Erkek |
Değer, kıymet, onurla ilgili.
|
| Mürşit |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
|
| Rüknü |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse.
|
| Şuayp |
Ar. |
Erkek |
1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldenizden çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
|
| Tayyar |
Ar. |
Erkek |
Uçucu, uçan.
|
| Abdülmelik |
Ar. |
Erkek |
Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu
|
| Asaf |
Ar. |
Erkek |
1. Vezir. 2. Hazreti Süleymanın veziri.
|