Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nidai | Ar. | Erkek | Bağıran, seslenen. |
Zaik | Ar. | Erkek | Tadıcı, tadan, tat alan. |
Abdülgani | Ar. | Erkek | Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu. |
Emrullah | Ar. | Erkek | Allah buyruğu |
Hanefi | Ar. | Erkek | Hanefi mezhebinden olan kimse. |
Itri | Ar. | Erkek | Kokulu; güzel koku ile ilgili. |
Münim | Ar. | Erkek | 1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet. |
Ruhşan | Ar. | Erkek | Yüce, üstün, şanlı ruh. |
Abdülhadi | Ar. | Erkek | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
Cihat | Ar. | Erkek | Din uğrunda düşmanla savaşma. |
Zaim | Ar. | Erkek | Kefil. |
Abdülhak | Ar. | Erkek | Tanrı'nın kulu. |
Enbiya | Ar. | Erkek | Peygamberler. |
İbad | Ar. | Erkek | bk. İbat |
Münip | Ar. | Erkek | 1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Nihai | Ar. | Erkek | Sonuncu. |