Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Satvet | Ar. | Erkek | Ezici kuvvet, zorluluk. |
Zafir | Ar. | Erkek | Zafer kazanan, üstün gelen. |
Abdülcemal | Ar. | Erkek | Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu. |
Abdülcevat | Ar. | Erkek | Cömert olan Tanrı'nın kulu. |
Kudretullah | Ar. | Erkek | Tanrının gücü. |
Menşur | Ar. | Erkek | 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik. |
Münasip | Ar. | Erkek | Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır. |
Nezih | Ar. | Erkek | 1. Temiz, lekesiz, masum. 2. Rahat ve huzur veren.3. Güzel, kibar. |
Ruhittin | Ar. | Erkek | Dinin ruhu, özü. |
Abdülezel | Ar. | Erkek | Ezelden beri var olan Tanrı'nın kulu. |
Barik | Ar. | Erkek | Işıklı, parıltılı, parlak, parlayan. |
Münci | Ar. | Erkek | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Tayfur | Ar. | Erkek | Küçük bir kuş türü. |
Abdülferit | Ar. | Erkek | Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
Emrah | Ar. | Erkek | 1. Saz çalıp oynayan. 2. Erzurum'da doğmuş ünlü bir halk ozanı. |
Ferit | Ar. | Erkek | Eşi benzeri olmayan, tek, eşsiz, üstün. |