| Menzur |
Ar. |
Erkek |
1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.
|
| Nezihi |
Ar. |
Erkek |
Temiz, saf, ince.
|
| Zahir |
Ar. |
Erkek |
1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.
|
| Abdülfettah |
Ar. |
Erkek |
Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.
|
| Aliş |
Ar. |
Erkek |
Ali adının halk dilinde değişmiş biçimi.
|
| Bariz |
Ar. |
Erkek |
Açık, gözle görülür, belirgin.
|
| Emran |
Ar. |
Erkek |
Kürkler, hayvan derileri.
|
| Nezir |
Ar. |
Erkek |
1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.
|
| Abdülgaffar |
Ar. |
Erkek |
Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
|
| Kabil |
Ar. |
Erkek |
1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu.
|
| Zahit |
Ar. |
Erkek |
Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.
|
| Abdülgaffur |
Ar. |
Erkek |
bk. Abdülgafur
|
| Emri |
Ar. |
Erkek |
Emirle ilgili.
|
| Keşfi |
Ar. |
Erkek |
1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden.
|
| Münif |
Ar. |
Erkek |
Yüksek, ulu, büyük.
|
| Abdülgafur |
Ar. |
Erkek |
Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
|