Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kartekin | T. | Erkek | Kar gibi saf, temiz kimse. |
Karyağdı | T. | Kız | Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad. |
Kasal | T. | Erkek | Kibir, gurur, övünme. |
Kasar | T. | Erkek | Hatır, gönül. |
Kasırga | T. | Erkek | 1. Şiddetli fırtına. 2. Duyguların patlak verişi, büyük heyecan, coşku. |
Kaşka | T. | Erkek | Şakacı, neşeli kimse. |
Katı | T. | Erkek | 1. Çok, pek, fazla, yeğin. 2. Ağır. 3. Haşin, sert, kırıcı. |
Katıhan | T. | Erkek | Sert, kırıcı hükümdar. |
Katun | T. | Kız | bk. Kadın |
Kavçın | T. | Erkek | Konuk, misafir. |
Kavruk | T. | Erkek | 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık. |
Kavurt | T. | Erkek | Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman. |
Kavurtbey | T. | Erkek | Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey. |
Kavurthan | T. | Erkek | Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman hükümdar. |
Kay | T. | Erkek | Yağmur, sağanak. |
Kaya | T. | Erkek | Büyük ve sert taş kütlesi. |