| İman |
Ar. |
Erkek |
1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme.
|
| Nusrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin üstünlüğü.
|
| Rakım |
Ar. |
Erkek |
Yazan, çizen kimse.
|
| Salih |
Ar. |
Erkek |
1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi, hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan.
|
| Semai |
Ar. |
Erkek |
bk. Semavi
|
| Tevfik |
Ar. |
Erkek |
1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Tanrı'nın yardımına kavuşma.
|
| Veliyullah |
Ar. |
Erkek |
Ermiş kimse, Tanrının sevgili kulu.
|
| Afif |
Ar. |
Erkek |
Namuslu, iffetli, temiz, dürüst.
|
| Ezel |
Ar. |
Kız/Erkek |
Başlangıcı, öncesi olmayan geçmiş zaman, öncesizlik.
|
| İmat |
Ar. |
Erkek |
Direk, sütun.
|
| Muhsin |
Ar. |
Erkek |
İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.
|
| Semavi |
Ar. |
Erkek |
1. Gökle ilgili, göksel. 2. Tanrı'dan gelen, ilahî.
|
| Şefkat |
Ar. |
Kız/Erkek |
Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu.
|
| Veliyüddin |
Ar. |
Erkek |
Dindar, dinine sımsıkı bağlı kimse.
|
| Azim |
Ar. |
Erkek |
Büyük, ulu.
|
| Devlet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Büyük mutluluk. 2. Kut, talih. 3. Büyük aşama, orun, mevki. 4. Toprak bütünlüğü ve siyasal örgütü olan bir ulusun oluşturduğu hukuksal varlık.
|