Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Neccar | Ar. | Erkek | 1. Dülger. 2. Marangoz. |
Veysel | Ar. | Erkek | bk. Veyis |
Fahir | Ar. | Erkek | 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel. |
Necdet | Ar. | Erkek | Kahramanlık, yiğitlik, kuvvetli ve gözü pek olma. |
Veysi | Ar. | Erkek | Yoksul, muhtaç. |
Behnan | Ar. | Erkek | 1. İyi huylu kimse.2. Güler yüzlü kimse. |
Kasım | Ar. | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Mebrur | Ar. | Erkek | Hayırlı, beğenilmiş, makbul. |
Munis | Ar. | Erkek | 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış. |
Raşit | Ar. | Erkek | Akıllı, doğru yola giden. |
Vicdan | Ar. | Kız/Erkek | Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç. |
Fahrettin | Ar. | Erkek | Dinin övünç kaynağı. |
Samet | Ar. | Erkek | 1. Çok yüksek, ulu. 2. Kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayan anlamında Tanrı adı. |
Vicdani | Ar. | Erkek | 1. Duygu ile, vicdan ile ilgili. 2. Vicdanlı. |
Fahri | Ar. | Erkek | 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet. |
Kâşif | Ar. | Erkek | Bulan, keşfeden, bulucu. |