| Sait |
Ar. |
Erkek |
1. Kutlu, uğurlu. 2. İbadet etmiş, Tanrıya karşı görevini yapmış kimse.
|
| Maksum |
Ar. |
Erkek |
Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.
|
| Muammer |
Ar. |
Kız/Erkek |
Ömür süren, yaşayan, yaşamış.
|
| Natuk |
Ar. |
Erkek |
Güzel, düzgün konuşan, söz söyleyen.
|
| Vedat |
Ar. |
Erkek |
Sevgi, dostluk.
|
| Yetim |
Ar. |
Erkek |
1. Babası ölmüş çocuk. 2. Yalnız, tek, eşsiz.
|
| Emanullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın güvendiği kişi.
|
| Himmet |
Ar. |
Erkek |
1. Gayret, emek, çaba. 2. Yüksek irade. 3. Yardım, kayırma. 4. Kutsal sayılan bir kişi tarafından yapılan etki.
|
| Rafih |
Ar. |
Erkek |
Rahat ve huzurlu yaşayan.
|
| Saka |
Ar. |
Erkek |
1. Evlere çeşmeden su taşıyan kimse. 2. Serçegillerden, başında ve boynunda kırmızı, sarı tüyler bulunan, güzel öttüğü için kafeste beslenen küçük bir kuş.
|
| Vedi |
Ar. |
Erkek |
Başkasının malını saklamakla görevli kimse.
|
| Hisar |
Ar. |
Erkek |
1. Küçük kale. 2. Kuşatma, etrafını çevirme.
|
| Maksur |
Ar. |
Erkek |
1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış.
|
| Ragıp |
Ar. |
Erkek |
İstekli, isteyen, rağbet eden.
|
| Siyret |
Ar. |
Erkek |
bk. Siret
|
| Hitam |
Ar. |
Erkek |
1. Son, nihayet. 2. Bitme, tükenme.
|