| Edip |
Ar. |
Erkek |
1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla uğraşan kimse.
|
| Faik |
Ar. |
Erkek |
Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
|
| Mecdut |
Ar. |
Erkek |
Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.
|
| Musa |
Ar. |
Erkek |
1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.
|
| Samim |
Ar. |
Erkek |
Öz, asıl, iç, gönül.
|
| Musaddık |
Ar. |
Erkek |
Onaylayan, tasdik eden.
|
| Rayet |
Ar. |
Erkek |
Sancak, bayrak.
|
| Faiz |
Ar. |
Erkek |
1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan.
|
| Mecit |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.
|
| Musafat |
Ar. |
Erkek |
İçten ve gerçek dostluk.
|
| Nedim |
Ar. |
Erkek |
1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, tatlı konuşan.
|
| Samimi |
Ar. |
Erkek |
İçten, candan, gönülden.
|
| Senî |
Ar. |
Erkek |
Yüksek, yüce.
|
| Efdal |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Çok erdemli, çok faziletli. 2. En iyi, üstün.
|
| Kâtip |
Ar. |
Erkek |
Yazan, yazıcı, usta yazıcı.
|
| Mecittin |
Ar. |
Erkek |
Dinin ululuğu, büyüklüğü.
|