| Amire |
Ar. |
Kız |
1. Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse. 2. Şenlendiren, bayındırlaştıran kimse.
|
| Atiye |
Ar. |
Kız |
1. İhsan, lütuf, bağışlama. 2. Armağan.
|
| Muhabbet |
Ar. |
Kız |
1. Sevgi. 2. Dostça konuşma.
|
| Selmin |
Ar. |
Kız |
Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu.
|
| Vefika |
Ar. |
Kız |
Arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan.
|
| Amre |
Ar. |
Kız |
Yaşam süren, yaşayan.
|
| Âtiye |
Ar. |
Kız |
Veren, bağışlayan.
|
| Nazıma |
Ar. |
Kız |
1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan.
|
| Rahmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Acıma, esirgeme, koruma.
|
| Selnur |
Ar. |
Kız |
Işık seli.
|
| Turfa |
Ar. |
Kız |
Az bulunur, nadir, değerli.
|
| Muhaddere |
Ar. |
Kız |
Kapalı, örtülü, namuslu kadın.
|
| Adniye |
Ar. |
Kız |
Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
|
| Atlas |
Ar. |
Kız |
Yüzü parlak, sık dokunmuş bir tür ipekli kumaş.
|
| Selva |
Ar. |
Kız |
1. Bıldırcın eti. 2. Tih Çölünde bulundukları sürece İsrailoğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını duyurmaları için gönderildiğine inanılan kuş.
|
| Vehbiye |
Ar. |
Kız |
Tanrı bağışı olan.
|