| Mebruke |
Ar. |
Kız |
1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kadın.2. Kutlu.
|
| Raşide |
Ar. |
Kız |
Akıllı, doğru yola giden.
|
| Samahat |
Ar. |
Kız |
bk. Semahat
|
| Fahire |
Ar. |
Kız |
1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel.
|
| Necibe |
Ar. |
Kız |
Soyu temiz, soylu.
|
| Vicdan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç.
|
| Semanur |
Ar. |
Kız |
Gökyüzünün aydınlığı, ışığı.
|
| Behnane |
Ar. |
Kız |
1. İyi huylu kadın.2. Güler yüzlü kdaın.
|
| Mebrure |
Ar. |
Kız |
Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
|
| Munise |
Ar. |
Kız |
1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışmış.
|
| Necile |
Ar. |
Kız |
Soyu temiz, soylu.
|
| Ratibe |
Ar. |
Kız |
1. Sıraya koyan, tertipleyen. 2. Görev.
|
| Semin |
Ar. |
Kız |
Çok değerli.
|
| Senem |
Ar. |
Kız |
bk. Sanem
|
| Vildan |
Ar. |
Kız |
1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler.
|
| Semine |
Ar. |
Kız |
bk. Semin
|