| Yazgan |
T. |
Erkek |
Yazan, yazar.
|
| Yazar |
T. |
Erkek |
Yazın, bilim veya sanat alanında yapıt veren kimse.
|
| Yazan |
T. |
Erkek |
Yazar.
|
| Yaylak |
T. |
Erkek |
bk. Yayla
|
| Yaylagül |
T.+Far. |
Kız |
Yaylada oturan güzel.
|
| Yayla |
T. |
Kız/Erkek |
Deniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler.
|
| Yaygır |
T. |
Erkek |
Gök kuşağı.
|
| Yaybüke |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Yaybörü |
T. |
Erkek |
Sert, güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Yayalp |
T. |
Erkek |
Sert, kuvvetli yiğit.
|
| Yayak |
T. |
Erkek |
Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.
|
| Yay |
T. |
Erkek |
1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.
|
| Yavuzsoy |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü soydan gelen kimse.
|
| Yavuzhan |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü hükümdar.
|
| Yavuzer |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü erkek.
|
| Yavuzcan |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü kişiliği olan kimse.
|