Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yekta | Far. | Kız/Erkek | Tek, eşsiz, benzersiz. |
Yeğrek | T. | Erkek | 1. İyiliksever, hayırlı. 2. Güzel. 3. Fazla, çok. |
Yeğiner | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Yeğin | T. | Erkek | 1. Zorlu, katı, şiddetli 2. Baskın, üstün. 3. Yiğit, güçlü, çalışkan. 4. Bereketli, bol. 5. İyiliği seven. 6. Yakışıklı, güzel, ince. |
Yegâne | Far. | Kız | Biricik, tek. |
Yegân | Far. | Erkek | Bir, tek. |
Yegâh | Far. | Kız | 1. Bir, tek. 2. Türk müziğinde makam adı. |
Yediveren | T. | Kız | Yılda birkaç kez çiçek açan gül. |
Yediger | T. | Erkek | Büyükayı takımyıldızı. |
Yedier | T. | Erkek | bk. Yediger |
Yazır | T. | Erkek | Oğuzların Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı. |
Yazık | T. | Erkek | Günah. |
Yazgülü | T.+Far. | Kız | Baharın ilk günlerinde doğan kız çocuğuna verilen bir ad. |
Yazgül | T.+Far. | Kız | bk. Yazgülü |
Yazgı | T. | Erkek | Kader, talih, alın yazısı. |
Yazganalp | T. | Erkek | Yazarlık yapan yiğit. |