| Koçubey |
T. |
Erkek |
Koçu arabasını kullanan kişi.
|
| Koçu |
T. |
Erkek |
1. Gelin arabası. 2. Çukur oyuk yer, hendek.
|
| Koçtürk |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli Türk.
|
| Koçtuğ |
T. |
Erkek |
Güçlü kuvvetli savaşçı kimse.
|
| Koçsoy |
T. |
Erkek |
Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse.
|
| Koçkar |
T. |
Erkek |
1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu.
|
| Koçkan |
T. |
Erkek |
Yiğit, yürekli soydan gelen.
|
| Koçhan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
|
| Koçer |
T. |
Erkek |
Sağlıklı, yürekli kimse.
|
| Koçbörü |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Koçboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Koçay |
T. |
Erkek |
Koç gibi güçlü.
|
| Koçaş |
T. |
Erkek |
1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu.
|
| Koçaker |
T. |
Erkek |
Cömert, kahraman kimse.
|
| Koçakaslan |
T. |
Erkek |
Cömert, kahraman yiğit.
|
| Koçakalp |
T. |
Erkek |
Cömert, kahraman yiğit.
|