| Kıvançer |
T. |
Erkek |
Övünen, iftihar eden kimse.
|
| Kıvanç |
T. |
Kız/Erkek |
Övünç, iftihar.
|
| Kırtekin |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş kimse.
|
| Kırteke |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş kimse.
|
| Kırtay |
T. |
Erkek |
Saçlarona ak düşmüş kimse.
|
| Kırman |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş adam.
|
| Kırhan |
T. |
Erkek |
Yaşlı, ak sakallı hükümdar.
|
| Kırgız |
T. |
Erkek |
1. Gezici, gezgin. 2. Çoğunlukla Kırgızistan'da toplu durumda yaşayan, Türk soyundan gelen bir halk.
|
| Kırdarlı |
T. |
Erkek |
Ölçülü, sakıngan kimse.
|
| Kırdar |
T. |
Erkek |
Ölçülü davranış, sakınganlık.
|
| Kırçiçek |
T. |
Kız |
Kır çiçeği.
|
| Kırca |
T. |
Erkek |
1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar. 3. Bora, rüzgârla karışık yağmur.
|
| Kırbörü |
T. |
Erkek |
Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse.
|
| Kırboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvetli yaşlı kimse.
|
| Kırbay |
T. |
Erkek |
Yaşlı, ak sakallı kimse.
|
| Kıray |
T. |
Erkek |
1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen.
|