Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kıvançer | T. | Erkek | Övünen, iftihar eden kimse. |
Kıvanç | T. | Kız/Erkek | Övünç, iftihar. |
Kırtekin | T. | Erkek | Saçlarına ak düşmüş kimse. |
Kırteke | T. | Erkek | Saçlarına ak düşmüş kimse. |
Kırtay | T. | Erkek | Saçlarona ak düşmüş kimse. |
Kırman | T. | Erkek | Saçlarına ak düşmüş adam. |
Kırhan | T. | Erkek | Yaşlı, ak sakallı hükümdar. |
Kırgız | T. | Erkek | 1. Gezici, gezgin. 2. Çoğunlukla Kırgızistan'da toplu durumda yaşayan, Türk soyundan gelen bir halk. |
Kırdarlı | T. | Erkek | Ölçülü, sakıngan kimse. |
Kırdar | T. | Erkek | Ölçülü davranış, sakınganlık. |
Kırçiçek | T. | Kız | Kır çiçeği. |
Kırca | T. | Erkek | 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar. 3. Bora, rüzgârla karışık yağmur. |
Kırbörü | T. | Erkek | Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse. |
Kırboğa | T. | Erkek | Güçlü, kuvetli yaşlı kimse. |
Kırbay | T. | Erkek | Yaşlı, ak sakallı kimse. |
Kıray | T. | Erkek | 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen. |