| Özaltın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü altın gibi değerli olan kimse.
|
| Özaltan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek hükümdar olan kimse.
|
| Özal |
T. |
Kız/Erkek |
"Özünü al, gerçeğini al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özak |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, doğru kimse.
|
| Öz |
T. |
Kız |
1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel ögesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan. 4. Katıksız, arı.
|
| Öykü |
T. |
Kız |
1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay.2. Hikâye
|
| Övünç |
T. |
Kız/Erkek |
Övünmeye yol açan, övünülecek şey.
|
| Övün |
T. |
Kız/Erkek |
"Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övül |
T. |
Kız/Erkek |
"Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övgünç |
T. |
Kız |
bk. Övünç
|
| Övgün |
T. |
Kız |
bk. Övgül
|
| Övgül |
T. |
Kız |
Övülmeye değer, nitelikli kimse.
|
| Övgü |
T. |
Kız/Erkek |
Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
|
| Ötleğen |
T. |
Kız |
Sığırcığa benzeyen ötücü bir kuş.
|
| Öşme |
T. |
Kız |
Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak.
|
| Örün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere.
|