Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Dilhan | Far. | Kız | Gönülden söyleyen, içten konuşan kimse. |
Dilfiruz | Far. | Kız | Gönle ferahlık veren, sevindiren. |
Dilfigâr | Far. | Kız | Gönlü yaralı olan, âşık. |
Dilfeza | Far. | Kız | Gönlü genişleten, gönlü artıran. |
Dilferah | Far. | Kız | Gönlü ferah, sevinçli. |
Dilefruz | Far. | Kız | Yürek yandıran, sevimli. |
Dildar | Far. | Kız | Birinin gönlünü almış, sevgili. |
Dildade | Far. | Kız | Gönül vermiş, âşık. |
Dilbu | Far. | Kız | Gönül kokusu. |
Dilbeste | Far. | Kız | Gönül bağlamış, âşık. |
Dilber | Far. | Kız | Gönlü alıp götüren güzel. |
Dilbent | Far. | Kız | Gönül bağı, gönül bağlayan. |
Dilâşup | Far. | Kız | Gönlü karıştıran, gönül çalan güzel. |
Dilâra | Far. | Kız | Gönül alan, gönül okşayan, gönlü dinlendiren. |
Dilân | Far. | Kız | Gönüller, yürekler. |
Dilâ | Far. | Kız | Ey gönül. |