| Özden |
T. |
Kız/Erkek |
1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.
|
| Özdal |
T. |
Kız/Erkek |
Özü dal gibi nazik ve zarif oaln kimse.
|
| Özbilir |
T. |
Kız/Erkek |
Kendini bilen kimse.
|
| Özbilge |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten bilgili olan kimse.
|
| Özbilen |
T. |
Kız/Erkek |
Özünü bilen, kendisini tanıyan kimse.
|
| Özbilek |
T. |
Kız/Erkek |
Bileği güçlü olan kimse.
|
| Özbil |
T. |
Kız/Erkek |
"Özünü bil, aslını tanı" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özben |
T. |
Kız/Erkek |
"Gerçekten ben" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özbek |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asyada yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
|
| Özbaşak |
T. |
Kız |
Gerçek başak.
|
| Özbal |
T. |
Kız/Erkek |
Balın özü gibi tatlı olan kimse.
|
| Özaytan |
T. |
Kız |
Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
|
| Özaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, aydınlık kimse.
|
| Özay |
T. |
Kız/Erkek |
Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
|
| Özant |
T. |
Kız |
Yeminine bağlı kimse.
|
| Özan |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz kimse.
|