| Özsan |
T. |
Kız/Erkek |
Adı duyulmuş, ünlü.
|
| Özpınar |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek pınar.
|
| Özpetek |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek petek.
|
| Özmen |
T. |
Kız/Erkek |
Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.
|
| Özlü |
T. |
Kız/Erkek |
1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
|
| Özleyiş |
T. |
Kız |
Özleme, özlem duygusu.
|
| Özler |
T. |
Kız/Erkek |
Özlem duyan, kavuşmak isteyen kimse.
|
| Özlen |
T. |
Kız/Erkek |
"Özlenecek kadar sevilen kişi ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özkut |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek kut, mutluluk.
|
| Öziş |
T. |
Kız |
Gerçektem eş olan kimse.
|
| Özipek |
T. |
Kız |
Özü ipek gibi saf ve dürüst olan kimse.
|
| Özinan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten inançlı olan kimse.
|
| Özil |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten o memleketten olan kimse.
|
| Özgür |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
|
| Özgüney |
T. |
Kız |
Kendisine has nitelikleri olan güzel.
|
| Özgüneş |
T. |
Kız/Erkek |
Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
|