| Abdülbari |
Ar. |
Erkek |
Yaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülbasir |
Ar. |
Erkek |
Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülbasit |
Ar. |
Erkek |
Rızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülcabbar |
Ar. |
Erkek |
bk. Abdülcebbar
|
| Abdülcebbar |
Ar. |
Erkek |
Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülcelil |
Ar. |
Erkek |
En yüce olan Tanrı'nın kulu
|
| Abdülcemal |
Ar. |
Erkek |
Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülcevat |
Ar. |
Erkek |
Cömert olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülezel |
Ar. |
Erkek |
Ezelden beri var olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülferit |
Ar. |
Erkek |
Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülfettah |
Ar. |
Erkek |
Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülgaffar |
Ar. |
Erkek |
Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülgaffur |
Ar. |
Erkek |
bk. Abdülgafur
|
| Abdülgafur |
Ar. |
Erkek |
Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülgani |
Ar. |
Erkek |
Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu.
|
| Abdülhadi |
Ar. |
Erkek |
Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
|