| Tacettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tacı.
|
| Taci |
Ar. |
Erkek |
Taç takınmış kimse.
|
| Tacim |
Ar. |
Erkek |
Noktalama, noktalama.
|
| Tacir |
Ar. |
Erkek |
Ticareti meslek edinmiş olan kimse.
|
| Tacver |
Ar.+Far. |
Erkek |
Taç sahibi padişah.
|
| Taç |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.
|
| Taçkın |
T. |
Erkek |
Gurur.
|
| Taflan |
T. |
Kız/Erkek |
Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.
|
| Tagay |
T. |
Erkek |
1. Silah. 2. Annenin erkek kardeşi, dayı.
|
| Tağ |
T. |
Erkek |
Dağ.
|
| Tağalp |
T. |
Erkek |
Dağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit.
|
| Tağar |
T. |
Erkek |
Kap, çanak, küp, çömlek.
|
| Tağay |
T. |
Erkek |
bk. Tagay
|
| Tağman |
T. |
Erkek |
Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
|
| Taha |
Ar. |
Erkek |
Kur´an-ı Kerim'in yirminci surenin adı.
|
| Tahir |
Ar. |
Erkek |
Temiz, pak.
|