| Şemail |
Ar. |
Erkek |
1. Huylar, davranışlar, alışkılar. 2. Bir kimsenin dış görünüşünün özellikleri.
|
| Şemdin |
Ar. |
Erkek |
Dinin mumu, aydınlığı.
|
| Şemi |
Ar. |
Erkek |
1. Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı. 2. Mum yapan veya satan kimse.
|
| Şemim |
Ar. |
Erkek |
Güzel kokan, güzel kokulu.
|
| Şems |
Ar. |
Erkek |
Güneş.
|
| Şemsettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
|
| Şemsi |
Ar. |
Erkek |
Güneşle ilgili, güneşe özgü.
|
| Şen |
T. |
Kız/Erkek |
Neşeli, sevinçli.
|
| Şenal |
T. |
Erkek |
"Mutlu, sevinçli ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Şenalp |
T. |
Erkek |
Neşeli, canlı yiğit.
|
| Şenaltan |
T. |
Erkek |
Neşeli, sevinçli hükümdar.
|
| Şenay |
T. |
Kız/Erkek |
Canlı, neşeli kimse.
|
| Şenbay |
T. |
Erkek |
Sevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
|
| Şencan |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Canlı, neşeli, hareketli yapısı olan kimse.
|
| Şendoğan |
T. |
Kız/Erkek |
Sevinçli, neşeli olarak dünyaya gelen.
|
| Şendur |
T. |
Erkek |
"Neşeli kal, mutlu kal, mutluluğun kalıcı olsun" anlamında kullanılan bir ad.
|