| Şahlan |
T. |
Erkek |
Şaha kalk; coş, kükre; parla, ışılda" anlamlarında kullanılan bir ad.
|
| Şahruh |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
|
| Şahsüvar |
Far. |
Erkek |
İyi ata binen, yiğit kimse.
|
| Şahvelet |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hükümdar çocuğu.
|
| Şahzade |
Far. |
Erkek |
Şah oğlu, hükümdar çocuğu.
|
| Şahzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Saygıdeğer kimse.
|
| Şaik |
Ar. |
Erkek |
İstekli, hevesli kimse.
|
| Şair |
Ar. |
Erkek |
Şiir yazan kimse, ozan.
|
| Şakar |
T. |
Kız/Erkek |
1. Şen, neşeli, şakrak. 2. Yiğit, cesur.
|
| Şakir |
Ar. |
Erkek |
Şükreden, durumundan memnun olan kimse.
|
| Şamih |
Ar. |
Erkek |
1. Yüksek, gösterişli. 2. Kibirli.
|
| Şamil |
Ar. |
Erkek |
İçine alan, kapsayan.
|
| Şan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Ün, nam, şöhret.
|
| Şanal |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
"Adın duyulsun, ünlü, şanlı bir insan ol anlamında kullanılan bir ad.
|
| Şanalp |
T.+Ar. |
Erkek |
Ünlü, şanlı, tanınmış yiğit kimse.
|
| Şaner |
T.+Ar. |
Erkek |
Ünlü kimse.
|