| Şenyurt |
T. |
Erkek |
Neşeli, mutlu insanların yurdu.
|
| Şerafet |
Ar. |
Erkek |
1. Şerefli olma. 2. Soydanlık, asalet. 3. Hz. Muhammed´in soyundan gelme.
|
| Şerafettin |
Ar. |
Erkek |
Dinlerin en şereflisi, en büyüğü.
|
| Şeref |
Ar. |
Kız/Erkek |
Büyüklük, ululuk, üstünlük.
|
| Şerefhan |
T.+Ar. |
Erkek |
Büyük, ulu, üstün hükümdar.
|
| Şeren |
T. |
Erkek |
Çevik, tez canlı.
|
| Şerif |
Ar. |
Erkek |
1. Şerefli, kutsal. 2. Soylu, temiz. 3. Hz. Hasanın soyundan gelenlere verilen unvan.
|
| Şeşen |
T. |
Erkek |
Güzel konuşan, hatip.
|
| Şevket |
Ar. |
Erkek |
Büyüklük, heybet.
|
| Şevki |
Ar. |
Erkek |
Şevkli, neşeli, istekli.
|
| Şeyda |
Far. |
Kız/Erkek |
Sevda nedeniyle aklını yitirmiş, çılgın.
|
| Şeyyat |
Ar. |
Erkek |
1. Kendini çok yoran, kendini helak eden. 2. Yüze gülücü, iki yüzlü.
|
| Şınık |
T. |
Erkek |
Nazlı.
|
| Şide |
Far. |
Erkek |
Parlak, ışıklı, güneş.
|
| Şimşad |
Far. |
Erkek |
1. Bir ağaç türü. 2. Uzun boylu.
|
| Şimşek |
T. |
Erkek |
1. Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık. 2. Canlı, hızlı, coşkulu, hareketli kimse.
|