Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Önalan | T. | Erkek | Önce davranan, üstün gelen, başta olan. |
Önay | T. | Kız/Erkek | Ocak ayında doğan. |
Önaydın | T. | Erkek | İlerisi, önü aydınlık olan. |
Öncel | T. | Kız/Erkek | 1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar. |
Öncü | T. | Erkek | 1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse. |
Öncübay | T. | Erkek | Öncü olan kimse. |
Öncüer | T. | Erkek | Öncü olan kimse. |
Önder | T. | Kız/Erkek | 1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz. |
Önderol | T. | Erkek | "Önderlik yap" anlamında kullanılan bir ad. |
Öndeş | T. | Erkek | Yol gösteren, rehber, kılavuz. |
Öndünç | T. | Erkek | 1. Haberci. 2. Başta olan. |
Önel | T. | Erkek | Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet. |
Önemli | T. | Erkek | Önemi olan, değerli. |
Önen | T. | Erkek | Hak, adalet. |
Öner | T. | Kız/Erkek | Önde gelen, başta gelen kimse. |
Öneri | T. | Erkek | Öne sürülen görüş, düşünce, teklif. |