Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Onultan | T. | Erkek | İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan. |
Onur | T. | Kız/Erkek | 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref. |
Onurad | T. | Erkek | Onuruyla tanınmış kimse. |
Onural | T. | Erkek | "Şan ve şeref kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
Onuralp | T. | Erkek | Onuruyla tanınmış yiğit. |
Onurhan | T. | Erkek | Onurlu hükümdar. |
Onurkan | T. | Erkek | Onurlu bir soydan gelen kimse. |
Onurlu | T. | Erkek | Onurlu, şerefli kimse. |
Onursal | T. | Erkek | Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan). |
Onursan | T. | Erkek | Onuruyla tanınmış, şerefli kimse. |
Onursay | Erkek | Onur-say. | |
Onursev | T. | Erkek | "Onurlu olmayı sev" anlamında kulanılan bir ad. |
Onurseven | T. | Erkek | Onurlu olmayı seven. |
Onursoy | T. | Erkek | Onurlu soydan gelen. |
Onursu | T. | Erkek | Onurlu bir soydan gelen. |
Onursü | T. | Erkek | Onurlu asker. |