| Oğulbay |
T. |
Erkek |
Zenginlik getiren çocuk.
|
| Oğulbey |
T. |
Erkek |
Beyin oğlu.
|
| Oğulcan |
T.+Far. |
Erkek |
Çok sevgili çocuk.
|
| Oğulçak |
T. |
Erkek |
Küçük oğul.
|
| Oğultan |
T. |
Erkek |
Sabahleyin doğan çocuk.
|
| Oğultekin |
T. |
Erkek |
Biricik, benzersiz çocuk.
|
| Oğultürk |
T. |
Erkek |
Türk çocuğu.
|
| Oğur |
T. |
Erkek |
1. Uğur. 2. Samimi, içten dost. 3. Bir şey yapabilmek için ele geçen zaman veya elverişli durum.
|
| Oğuralp |
T. |
Erkek |
Uğurlu, mutlu yiğit.
|
| Oğurata |
T. |
Erkek |
Uğurlu ata.
|
| Oğuş |
T. |
Erkek |
Erkek çocuk.
|
| Oğuz |
T. |
Erkek |
1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı.
|
| Oğuzalp |
T. |
Erkek |
Gerçekten dost olan yiğit.
|
| Oğuzata |
T. |
Erkek |
Gerçek dost olan ata.
|
| Oğuzbala |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli çocuk.
|
| Oğuzbay |
T. |
Erkek |
Gerçek dost.
|