| Okverdi |
T. |
Erkek |
"Okudu, okuyuverdi" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Okyalaz |
T. |
Erkek |
Hareketli ve hararetli kimse.
|
| Okyan |
T. |
Erkek |
Okuyan, bilgili.
|
| Okyanus |
Yun. |
Kız/Erkek |
Ana karaları birbirinden ayıran büyük deniz.
|
| Okyar |
T.+Far. |
Erkek |
Hareketli, canlı dost.
|
| Okyay |
T. |
Erkek |
Ok gibi hızlı yay gibi sert olan..
|
| Olca |
Moğ. |
Kız/Erkek |
1. Ganimet. 2. Kadın esir. 3. Bolluk, bereket.
|
| Olcabay |
Moğ. |
Erkek |
Ganimet alan kimse.
|
| Olcan |
T.+Far. |
Erkek |
"Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Olcay |
Moğ. |
Kız/Erkek |
1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli.
|
| Olcayhan |
T.+Moğ. |
Erkek |
Çanslı, bahtlı hükümdar.
|
| Olcayto |
Moğ. |
Erkek |
Bahtlı, şanslı, talihli.
|
| Olcaytu |
Moğ. |
Erkek |
bk. Olcayto
|
| Olcaytuğ |
Moğ. |
Erkek |
bk. Olcayto
|
| Olcaytürk |
T.+Moğ. |
Erkek |
Şanslı, talihli Türk.
|
| Olçun |
T. |
Erkek |
1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse.
|