| Nurcan |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Nurlu, ışıklı, aydın kimse.
|
| Nurcihan |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Dünyayı aydınlatan nur, âlemin, dünyanın ışığı.
|
| Nurdağ |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Aydınlığı dağlara vuran.
|
| Nurdal |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Aydınlık, parlak bir soydan gelen.
|
| Nurdan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
|
| Nurdoğan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Nurlu, parlak biri biçimde doğan.
|
| Nurel |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Nurlu, ışık saçan kimse.
|
| Nurer |
T.+Ar. |
Erkek |
Nurlu, aydınlık, ışık saçan kimse.
|
| Nurersin |
T.+Ar. |
Erkek |
"Sana nur, aydınlık, ışık ulaşsın" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Nurettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin ışığı, nuru.
|
| Nurhan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Işık saçan hükümdar.
|
| Nuri |
Ar. |
Erkek |
Işıklı, aydınlık.
|
| Nurihak |
Ar. |
Erkek |
Tanrının ışığı, nuru.
|
| Nurkan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.
|
| Nurkut |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse.
|
| Nurol |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
"Aydınlık ol, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|