Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nurcan | Ar.+Far. | Kız/Erkek | Nurlu, ışıklı, aydın kimse. |
Nurcihan | Ar.+Far. | Kız/Erkek | Dünyayı aydınlatan nur, âlemin, dünyanın ışığı. |
Nurdağ | T.+Ar. | Kız/Erkek | Aydınlığı dağlara vuran. |
Nurdal | T.+Ar. | Kız/Erkek | Aydınlık, parlak bir soydan gelen. |
Nurdan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak. |
Nurdoğan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Nurlu, parlak biri biçimde doğan. |
Nurel | T.+Ar. | Kız/Erkek | Nurlu, ışık saçan kimse. |
Nurer | T.+Ar. | Erkek | Nurlu, aydınlık, ışık saçan kimse. |
Nurersin | T.+Ar. | Erkek | "Sana nur, aydınlık, ışık ulaşsın" anlamında kullanılan bir ad. |
Nurettin | Ar. | Erkek | Dinin ışığı, nuru. |
Nurhan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Işık saçan hükümdar. |
Nuri | Ar. | Erkek | Işıklı, aydınlık. |
Nurihak | Ar. | Erkek | Tanrının ışığı, nuru. |
Nurkan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Temiz, aydınlık soydan gelen kimse. |
Nurkut | T.+Ar. | Kız/Erkek | Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse. |
Nurol | T.+Ar. | Kız/Erkek | "Aydınlık ol, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad. |