| Dik |
T. |
Erkek |
1. Yatay bir düzleme göre yerçekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan. 2. Sert, aksi. 3. Sert, kalın, tok
|
| Ergönül |
T. |
Erkek |
Gönül eri, iyi insan.
|
| Gürakan |
T. |
Erkek |
Bol, fazla akan.
|
| İnalcık |
T. |
Erkek |
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
|
| Kartay |
T. |
Erkek |
Yaşlı, pir.
|
| Konrat |
T. |
Erkek |
bk. Kongur
|
| Mazhar |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
|
| Necabettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin soyluluğu.
|
| Od |
T. |
Erkek |
Ateş.
|
| Ozanay |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse.
|
| Rasim |
Ar. |
Erkek |
Resim yapan, çizgi çizen kimse.
|
| Saltuk |
T. |
Erkek |
bk. Saltık
|
| Soyalp |
T. |
Erkek |
Yiğit soydan gelen kimse.
|
| Tezalp |
T.+Far. |
Erkek |
Çabuk, hızlı yiğit.
|
| Tükel |
T. |
Erkek |
1. Tam, bütün.2. Mükemmel.
|
| Usta |
Far. |
Erkek |
İşinin eri, becerikli kimse.
|