Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Neccar | Ar. | Erkek | 1. Dülger. 2. Marangoz. |
Odkan | T. | Erkek | Canlı, coşkulu kimse. |
Ozansü | T. | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker. |
Salurbay | T. | Erkek | Eli kılıç tutan bey. |
Soydaş | T. | Erkek | Aynı soydan olan kimse. |
Tezcanlı | T.+Far. | Erkek | Aceleci. |
Veysel | Ar. | Erkek | bk. Veyis |
Yoğunay | T. | Erkek | İri yarı kimse. |
Savacı | T. | Erkek | 1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber. |
Aktuğ | T. | Erkek | Beyaz tuğ. |
Annak | T. | Erkek | 1. Karşı, ön taraf. 2. Doruk, gözetleme yeri, siper. 3. Duygu. 4. Hatıra. 5. Alan, meydan |
Babür | Far. | Erkek | Kaplan. |
Behmen | Far. | Erkek | 1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli. |
Birgi | T. | Erkek | 1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber. |
Çender | T. | Erkek | bk. Çandar |
Dikbay | T. | Erkek | Sert, aksi zengin kimse |