Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ecir | Ar. | Erkek | 1. Bir iş veya emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz, sevgili. |
Ergintuğ | T. | Erkek | Olgunlaşmış, yetişmiş kimse. |
Fadıl | Ar. | Erkek | bk. Fazıl |
Gizay | T. | Erkek | Sır saklayan kimse. |
Gülel | T.+Far. | Erkek | Elinde gül olan. |
Günyol | T. | Erkek | Işıklı, aydınlık yol. |
Karluk | T. | Erkek | Türk boylarından biri. |
Kongarata | T. | Erkek | Kumral kimse. |
Mukaddem | Ar. | Erkek | 1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün. |
Nebil | Ar. | Erkek | 1. Yüksek nitelikli ve onurlu. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Bilgili ve erdemli. |
Oben | T. | Erkek | "O, benim" anlamında kullanılan bir ad. |
Özgüç | T. | Erkek | Özü güçlü, kuvvetli kimse. |
Ramiz | Ar. | Erkek | 1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle, simgelerle gösteren. |
Sorguç | T. | Erkek | 1. Kimi kuşların başlarında bulunan uzun tüylere verilen ad. 2. Tuğ. 3. Soru soran, sorgulayan. |
Şehinşah | Far. | Erkek | Şahların şahı, en büyük hükümdar. |
Tanrıkulu | T. | Erkek | Allah'ın kulu. |