| Karlık |
T. |
Erkek |
Kar kuyusu.
|
| Matlup |
Ar. |
Erkek |
İstenilen, aranılan, talep edilen şey.
|
| Muin |
Ar. |
Erkek |
Yardım eden, yardımcı.
|
| Nebih |
Ar. |
Erkek |
Namlı, ünlü, şerefli.
|
| Oymak |
T. |
Erkek |
1. Birçok boydan oluşan, göçebe veya yerleşik topluluk, aşiret. 2. İzcilikte küçük birlik. 3. Semt, mahalle. 4. Arazinin alçak, çukur yeri. 5. Hısım, akraba.
|
| Özgiray |
T. |
Erkek |
Gerçek hükümdar.
|
| Ramis |
Ar. |
Erkek |
1. Kumda saklı. 2. Gerçekleri saklayan.
|
| Salkın |
T. |
Erkek |
1. Güneşsiz, serin. 2. Soğuk rüzgâr.
|
| Şehim |
Ar. |
Erkek |
Akıllı ve kurnaz yiğit.
|
| Tanrıkorur |
T. |
Erkek |
Tanrı'nın koruduğu kimse.
|
| Tuyan |
T. |
Erkek |
1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.
|
| User |
T. |
Erkek |
Akıllı kişi.
|
| Vergi |
T. |
Erkek |
Bir kimsenin doğuştan sahip olduğu iyi nitelik.
|
| Yiğit |
T. |
Erkek |
1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
|
| Mukim |
Ar. |
Erkek |
Oturan, ikamet eden.
|
| Afşin |
T. |
Erkek |
1. Zırh 2. Silah.
|